Jak zaplanować i wykonać odwodnienie terenu wokół domu?
15879
post-template-default,single,single-post,postid-15879,single-format-standard,bridge-core-1.0.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-18.5,qode-theme-starflix,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.0.5,vc_responsive
 

Jak zaplanować odwodnienie terenu wokół domu? 

budowa domu

Jak zaplanować odwodnienie terenu wokół domu? 

Nieprzepuszczalny grunt, utwardzona nawierzchnia lub wysoki poziom wód gruntowych  przyczyniają się do powstawania kałuż, zawilgocenia fundamentów, a nawet przedostawania się wody do piwnicy. W takim przypadku najlepiej jest wykonać odwodnienie wokół domu. Jak należy je zaplanować?

Sprawdzenie stanu gruntu na działce

Przed zakupem działki powinniśmy sprawdzić warunki wodno-gruntowe, ponieważ mogą one rzutować na wykonanie podpiwniczenia domu. W tym celu wynajmuje się geologa, który robi odwierty w narożach budynku i ewentualnie na przecięciu przekątnych. Zasada jest taka, że im więcej odwiertów zostanie wykonanych, tym dokładniejsze będą wyniki badania. W domu z zaprojektowaną piwnicą odwierty powinny być na głębokości 3-6 m, a bez piwnicy do 3 m. Wystawiona przez specjalistę dokumentacja będzie zawierała rodzaj i stan gruntów, głębokość zalegania wód gruntowych oraz uwagi dotyczące możliwości odwodnienia terenu. W ten sposób można podjąć decyzję o rodzaju zabezpieczenia terenu, ponieważ nie zawsze stosuje się drenaż. Jeśli np. woda jest pod ciśnieniem, trzeba wykonać izolację przeciwwodną wokół ścian fundamentowych, co wpływa na koszty budowy.

Drenaż opaskowy

Projekt drenażu opaskowego należy wykonać wtedy, gdy wyniki badań wskażą nadmiar wody gruntowej, czyli gdy jej poziom znajduje się kilkadziesiąt centymetrów pod powierzchnią. Drenaż jest także zalecany w przypadku słabo przepuszczalnych działek gliniastych. To odwodnienie w formie rur umieszczanych pod powierzchnią gruntu. Najpierw należy wykopać dół sięgający do ław fundamentowych i ułożyć w nim opaskę filtracyjną. Następnie układa się rury perforowane, które otacza się obsypką filtracyjną i geowłókniną lub otuliną. Całość musi odprowadzać wodę do studni, studzienek chłonnych wypełnionych żwirem, kanalizacji, rowu melioracyjnego lub do gruntu w odległości ponad 20 metrów od domu. Można także w tym celu skorzystać z szamba lub oczyszczalni ścieków.

Średnicę dobiera się do długości ciągu. Najczęściej wystarczą rury o przekroju 100 mm, które układa się ze spadkiem 0,5 %. Studzienki kontrolne montuje się na łączeniach i załamaniach przewodów, czyli w narożnikach domu. W celu wzmocnienia ścian można zastosować folię kubełkową, lecz należy pamiętać, że nie zabezpiecza ona przed wilgocią. Do drenażu nie można podłączać rur spustowych, które odprowadzają wodę opadową z dachu.

Odwodnienie liniowe

Odwodnienie liniowe montuje się wtedy, gdy powstaje nadmiar wody powierzchniowej, który objawia się długo utrzymującymi się kałużami po deszczu. Tego typu projekt odwodnienia terenu wykonuje się pod indywidualne zamówienie w zależności od wielkości działki oraz średniego natężenia opadów. Głównymi elementami odwodnienia liniowego są korytka w przekroju litery „U” lub „V” wykonane z betonu, kompozytów betonowych lub tworzyw sztucznych. Ich wysokość sięga przeważnie do 15 cm, a szerokość wynosi od 10 do 30 cm. Długość poszczególnych kanałów ma najczęściej 50 i 100 cm. Łączy się je na zatrzaski lub wpusty i wypusty. Od góry przykrywa się je rusztami, które zapobiegają zapychaniu się przez gałęzie i liście. Odwodnienie wymaga odpowiedniego spadku terenu w kierunku ciągu odwadniającego.

Wodę przeważnie odprowadza się poza działkę, lecz w zależności od tego, gdzie ma ona trafić, trzeba uzyskać pozwolenie lub zgodę lokalnego przedsiębiorstwa wodociągów i kanalizacji. Może ona być odprowadzana do rowu melioracyjnego, kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. Niedużą ilość wystarczy zagospodarować na swojej działce.